Non-Dualiteit

“Een menselijk wezen is een onderdeel van een geheel, door ons ‘universum’ genoemd. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens echter als iets dat gescheiden is van de rest… Dat is een soort optische waan van zijn bewustzijn. Deze waan is als een gevangenis voor ons, waardoor wij onze persoonlijke wensen en affectie beperken voor een paar personen die het dichtst bij ons staan. Onze taak moet zijn om onszelf te bevrijden van deze gevangenis door de kring van ons mededogen te verbreden en alle levende wezens en de hele natuur in haar schoonheid te omarmen.” (Albert Einstein)

Non-dualiteit is de term die in wetenschappelijke, filosofische en spirituele kringen wordt gebruikt om de fundamentele eenheid van alles mee aan te duiden. Het inzicht dat alles voortkomt uit Een bron en dat alles tegelijkertijd een expressie is ván die Ene bron is al eeuwen geleden ontstaan door middel van diep innerlijk onderzoek van yogi’s en filosofen. In alle esoterische aftakkingen van de wereldgodsdiensten wordt non-dualiteit gezien als het begin en het einde van de spirituele weg. Het is de weg die naar binnen voert, naar wie je ten diepste bent. De joodse Kabbala, het islamitisch soefisme, de christelijke mystiek, het hindoeïstische Advaita-Vedanta, boeddhistische Dzogchen en het japanse Zen zijn wegen die in essentie steeds naar dezelfde waarheid van Zijn leiden; de erkenning en ervaring van Eenheid en verbondenheid.

Het is dit inzicht, dit diepe menselijke Weten, dat in de hedendaagse wetenschap wordt bevestigd, onder andere door bevindingen in de kwantumfysica. Ook daar wordt gesproken over één energie - en niet zozeer een substantie - die aan de basis ligt van alles wat wij ervaren, inclusief onszelf. Deze energie, of heeft vele namen gekregen zoals Bewustzijn, Gewaarzijn, Advaita, Brahman, Tao, het Absolute, God, en recentelijk ‘het Veld’. Het wordt door wetenschappers en mystici gezien als de onveranderlijke essentie van alles; zonder vorm, begrenzing of objectiveerbare eigenschappen waardoor het feitelijk geen plaats heeft in de wereld van tijd en plaats. Tegelijkertijd is het constant aanwezig, drager van alles en ervaarbaar voor de mens.

Wie ben ik?

De notie dat de wereld, het universum en alles wat zich daarin manifesteert van ‘dezelfde’ stof gemaakt is, inclusief de zogenaamde ruimte daar tussenin, geeft aanleiding tot een geheel nieuwe visie op onszelf en op onze relatie met de ander en met de wereld. Er is alleen maar Een en we zijn onlosmakelijk met elkaar en met alles verbonden.

“The universe is made of Emptiness
Form is condensed Emptiness."
(Albert Einstein)

De huidige tijd lijkt als nimmer tevoren ontvankelijk voor de waarheid van Eenheid zoals die al eeuwen door mystici en wijzen onder woorden is gebracht. Non-dualiteit en de verrijkende consequenties daarvan worden door steeds meer mensen gevoeld, begrepen en ervaren. Kenmerkend voor de doorvoelde realisatie van Eenheid is dat wij ons hart openen voor onszelf en anderen.

Wij ontdekken dat de bron van alle lijden te vinden is in de misvatting dat wij afgescheiden wezens zijn, verloren in een koud universum en levend in een wereld die is ingedeeld in dualiteiten zoals binnen/buiten, goed/slecht en leven/dood. De Boeddha leerde al dat het denken vanuit afgescheidenheid de werkelijke en enige bron van lijden is. Het is het fundament van egoïsme, angst en agressie gebaseerd op verlies van herinnering aan wie of wat wij ten diepste zijn.

Zoals de oceaan de bron is van de golven die daaruit oprijzen maar daardoor zelf nimmer beïnvloed wordt, zo ervaren mystici uit alle culturen dit veld van bewustzijn als ons eigen diepste zelf dat zich onttrekt aan plaats of tijd, altijd stabiel is en de bron van alle dynamiek.

Kwantumfysica

De beschrijving in de kwantum fysica luidt dat het universum een zichzelf bewegend, zichzelf vormgevend patroon is, als een dans. Het is de dans van de schepping waar wij altijd onlosmakelijk deel van uitmaken, getuige van kunnen zijn en bovendien de bron van zijn. Die realisatie is de bestemming van ons mens-zijn, de ervaring van onszelf als de oceaan en oorsprong van alles en tegelijkertijd de uitdrukking daarvan in de hoogst unieke vorm - de golf op de oceaan - die wij tijdelijk belichamen.  Deze non-duale visie bevrijdt ons van het duale wereldbeeld dat eeuwenlang is aangehangen en waardoor ons denken diep is geconditioneerd.

Het bij momenten realiseren van Eenheid is niet ons grootste probleem. De integratie daarvan in de wijze waarop wij ons verhouden met onszelf en anderen is dat wel. Vanwege conditionering en het door instinctieve overlevingsdriften gestuurde ego vraagt de integratie van deze waarheid veel tijd, toewijding, herhaling, wilskracht, moed en heel veel mededogen.

We weten wel dat de aarde rond is maar doen nog steeds alsof die plat is. Evenzo weten wij wel dat wij Een zijn maar we handelen vanuit afgescheidenheid. Angst is onze grootste obstakel. De innerlijke groei naar Eenheidsbewustzijn kan daarom niet zonder zelf onderzoek naar de bronnen van onze neiging tot afgescheidenheid. In de trainingen van Art of Life gaat daarom het directe inzicht in de werkelijkheid van Eenheid samen met gedegen onderzoek naar de gewoontepatronen, projecties en overdrachten die uit ons persoonlijke verleden stammen. Deze combinatie verzekert een gestage  vooruitgang boeken op de weg naar zelfrealisatie. Een ontwikkelingsweg die zonder uitzondering tot het inzicht leidt dat wij nooit werkelijk van huis gegaan zijn. .